Trzy altówki Pawlikowskiego

04.08.2009

Późny piątkowy wieczór. Pełni muzycznych emocji, siedzimy w Cafe 7 przy lampce czerwonego wina.Wspominamy dopiero co usłyszany 5. i 6. koncert brandenburski oraz 163. kantatę. Po raz ostatni w trakcie tej edycji festiwalu wystąpiła Orkiestra Festiwalowa. Dyrygent, Enrico Gatti, podziękował publiczności za ciepłe przyjęcie i pożegnał się z nadzieją, że jeszcze kiedyś zagra w Kościele Pokoju dla świdnickiej publiczności. W kronice Kościoła Pokoju można przeczytać: „Już pierwszy pobyt w Świdnicy wywarł na mnie ogromne wrażenie… Obecnie, za każdym razem kiedy wracam, coraz bardziej podoba mi się to miejsce, jego niepowtarzalna atmosfera i ludzie! Mam nadzieję, że znowu będę mógł przyjechać i zagrać dla Was… Con affetto & sympatia Enrico Gatti. Zarówno muzycy jak i publiczność wyczuwają wyjątkową atmosferę panującą podczas X edycji festiwalu. Daje się zauważyć doskonałą komunikację pomiędzy artystami występującymi na scenie, specjalnie zbudowanej na potrzeby koncertów pośrodku świątyni, a publicznością, która dzień po dniu licznie się gromadzi w kościele. – Kiedy muzyk jest zdenerwowany, patrzy tylko w głąb siebie. Nie nawiązuje wówczas kontaktu z kolegami w orkiestrze, ani z publicznością. Tutaj przed kolejnymi występami udało mi się „wyrzucić” z siebie nerwy i dzięki temu grałam swobodnie, przekazując publiczności swoje emocje, ale i korzystając z otwartości, zaangażowania i dojrzałości muzycznej słuchaczy – wspomina Jane Rogers, grająca w Orkiestrze Festiwalowej na altówce. - Spotkałam tutaj dwóch skrzypków, którzy podobnie jak ja grają na kopiach barokowych altówek wykonanych przez lutnika z Krakowa, Jana Pawlikowskiego - mówi dalej Jane.

- Z Piotrem Chrupkiem i Dominikiem Dębskim graliśmy wspólnie trzeci koncert brandenburski. Sytuacja ta dawała mi poczucie bezpieczeństwa – kontynuuje. - Ponieważ partie trzech altówek grałam z dobrymi muzykami, na altówkach o podobnym brzmieniu, było to więc partnerskie wykonanie. Fantastycznie porozumiewaliśmy się w trakcie koncertu i nawzajem dawaliśmy sobie wsparcie – dodaje skrzypaczka. Według Jane Rogers polski lutnik odkrył sekret i wykonuje najlepsze kopie barokowych altówek na świecie. Tajemnica doskonałości wykonanych przez niego instrumentów tkwi w wyczuciu właściwej ich pojemności. Inni budowniczowie skrzypiec próbują ten sam efekt osiągnąć wydłużając instrument, a to z kolei utrudnia grę. Altówki Pawlikowskiego są optymalne, jeśli chodzi o proporcje, a ich brzmienie jest mocne i aksamitne – opowiada skrzypaczka. Podczas kolejnych występów Orkiestry Festiwalowej, w zależności od granego repertuaru, zmieniają się instrumentaliści i soliści. Koncerty brandenburskie pełne są partii solowych na skrzypce, wiolonczele, flety, trąbki, czy klawesyn, a w kantatach dodatkowo pojawiają się głosy śpiewaków. - Na Festiwalu Bachowskim po raz pierwszy śpiewam z orkiestrą barokową – mówi Joseph Cornwell, tenor, który przyjechał z Anglii. Do tej pory wykonywałem repertuar barokowy, ale towarzyszyły mi instrumenty współczesne – dalej opowiada Joseph. Inna solistka, Katarzyna Wiwer, podkreśla dojrzałość muzyczną śpiewaka, który najpierw zdobywa edukację muzyczną, grając na instrumencie, a dopiero na końcu kształci swój głos, bo głos dojrzewa później – stwierdza śpiewaczka.

Festiwal Bachowski

Od kantaty do kantaty

Kościół Pokoju nowym cudem Polski

Ślub krewnego Helmuta Jamesa von Moltke

Trzy altówki Pawlikowskiego

Archiwum aktualności

Polecamy w Internecie