Nabożeństwo

Nabożeństwo luterańskie:

Porządek nabożeństwa luterańskiego w zasadzie nie odbiega od porządku nabożeństwa wczesnochrześcijańskiego i średniowiecznego, od porządku mszy Kościoła Zachodniego i liturgii eucharystycznej Kościoła Wschodniego. Różni się jedynie od nich teologicznie. Marcin Luter przy reformie mszy usunął z niej jedynie to co “co zalatuje ofiarą”. Nabożeństwo luterańskie nie jest więc powtórzeniem bezkrwawej ofiary Jezusa Chrystusa składanej Bogu przez ludzi (kapłana), lecz ofiarą Boga darowaną w Jezusie Chrystusie ludziom, jest wspomnieniem i uobecnieniem w Słowie i Sakramencie ofiary Chrystusa. Nabożeństwo jest dialogiem Boga z człowiekiem poprzez Słowo Boże i Sakramenty, człowiek zaś mówi do Boga poprzez modlitwę i pieśni. Nabożeństwo luterańskie składa się z liturgii Słowa i liturgii komunii. Człowiek zaś Liturgia luterańska od XVI wieku sprawowana jest w każdym kraju w języku narodowym wiernych. Posiada więc dwa punkty szczytowe: kazanie, które jest zwiastowaniem Słowa Bożego oraz Wieczerzę Pańską.