Wybierz język:

Facebook
Największy drewniany kościół w Europie na liście UNESCO
Pokaż aktualności
  • Festiwal Bachowski

    19.07.2015

    W związku z XVI edycją Międzynarodowego Festiwalu Bachowskiego czytaj więcej

  • Od kantaty do kantaty

    08.07.2015

    …w Kościele Pokoju. czytaj więcej

  • Kościół Pokoju nowym cudem Polski

    29.06.2015

    Zachęcamy do oddania głosu! czytaj więcej

  • Ślub krewnego Helmuta Jamesa von Moltke

    28.06.2015

    Historyczne miejsca, które poznaliśmy podczas wspólnych podróży po Śląsku, skłoniły do podjęcia decyzji o zawarciu małżeństwa w Świdnicy – mówią państwo młodzi. czytaj więcej

Ukryj aktualności

Nabożeństwo kantatowe

29.07.2009

Bach, będąc kantorem i organistą w lipskim kościele, był zobowiązany do komponowania kantat i motetów na każde niedzielne nabożeństwo. Treść kantaty była przypisana do tematu liturgii danej niedzieli. A zatem muzyka i słowo nawzajem się uzupełniały.

Kantata, wykonana dzisiaj przez CANTUS POLONICUS pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa, zabrzmiała w swoim naturalnym środowisku czyli w trakcie nabożeństwa w kościele luterańskim. Utwór ten to swoiste kazanie muzyczne współcześnie słuchane w ramach koncertów muzyki poważnej, oderwane od kontekstu religijnego. Nie tylko parafianie, ale także licznie zgromadzeni mieszkańcy miasta, mogli zachwycić się pięknem muzyki oraz treścią płynącą z kantaty, która została podkreślona w niedzielnym kazaniu. Całość uświadomiła słuchaczom jak ważnym jest czas i miejsce jej wykonania.   BWF 47 (fragmenty) „Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża będzie wywyższony.” (…) Łajnem jest człowiek, ziemią oraz smrodem. Jak więc możliwe, że duma zajadła, Co jest z samego piekła rodem, Tak serce człowieka posiadła? Ach, toż Jezus, wszak Syn Boży, Oraz Pan waszego stworzenia, Ze względu na nas się ukorzył, Znosił szyderstwa i upokorzenia. A ty, robaku marny, chełpić się nie boisz? Czyż chrześcijaninowi to przystoi? Precz, pyszne stworzenie, wstydź się, wstydź, Pokutuj i w ślad za Chrystusem idź; Rzuć się na twarz w duchu, Panu bij pokłony, A On cię wywyższy w czasie Mu wiadomym. (…) Świata tego zaszczyty są mi zbyteczne, Kiedy Ty dać pragniesz to, co wieczne, To, co zdobyłeś Ty Przez Twą gorzką śmierć, męki Twe. O to, mój Boże, proszę Cię.

Newsletter Powered By : XYZScripts.com