W związku z XVI edycją Międzynarodowego Festiwalu Bachowskiego czytaj więcej
…w Kościele Pokoju. czytaj więcej
Zachęcamy do oddania głosu! czytaj więcej
Historyczne miejsca, które poznaliśmy podczas wspólnych podróży po Śląsku, skłoniły do podjęcia decyzji o zawarciu małżeństwa w Świdnicy – mówią państwo młodzi. czytaj więcej
Bach, będąc kantorem i organistą w lipskim kościele, był zobowiązany do komponowania kantat i motetów na każde niedzielne nabożeństwo. Treść kantaty była przypisana do tematu liturgii danej niedzieli. A zatem muzyka i słowo nawzajem się uzupełniały.
Kantata, wykonana dzisiaj przez CANTUS POLONICUS pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa, zabrzmiała w swoim naturalnym środowisku czyli w trakcie nabożeństwa w kościele luterańskim. Utwór ten to swoiste kazanie muzyczne współcześnie słuchane w ramach koncertów muzyki poważnej, oderwane od kontekstu religijnego. Nie tylko parafianie, ale także licznie zgromadzeni mieszkańcy miasta, mogli zachwycić się pięknem muzyki oraz treścią płynącą z kantaty, która została podkreślona w niedzielnym kazaniu. Całość uświadomiła słuchaczom jak ważnym jest czas i miejsce jej wykonania. BWF 47 (fragmenty) „Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża będzie wywyższony.” (…) Łajnem jest człowiek, ziemią oraz smrodem. Jak więc możliwe, że duma zajadła, Co jest z samego piekła rodem, Tak serce człowieka posiadła? Ach, toż Jezus, wszak Syn Boży, Oraz Pan waszego stworzenia, Ze względu na nas się ukorzył, Znosił szyderstwa i upokorzenia. A ty, robaku marny, chełpić się nie boisz? Czyż chrześcijaninowi to przystoi? Precz, pyszne stworzenie, wstydź się, wstydź, Pokutuj i w ślad za Chrystusem idź; Rzuć się na twarz w duchu, Panu bij pokłony, A On cię wywyższy w czasie Mu wiadomym. (…) Świata tego zaszczyty są mi zbyteczne, Kiedy Ty dać pragniesz to, co wieczne, To, co zdobyłeś Ty Przez Twą gorzką śmierć, męki Twe. O to, mój Boże, proszę Cię.